
Stephan Bosman, Directeur Neomax:
Ondernemen is te vergelijken met de voedselketen, maar dan één die twee kanten op werkt. Als ondernemer geef je je voedingsstoffen en energie over aan je werknemers en klanten, en die krijg je ook weer terug. De ondernemer wordt daarnaast gevoed door creativiteit en doorzettingsvermogen. Hij of zij innoveert, motiveert en ziet kansen in plaats van obstakels. Geen maaltijd zo lekker als één gebaseerd op een geslaagd idee! Het cradletocradle principe gaat uit van het idee dat afval voedsel is, afval bestaat dus niet. Een principe dat veel toegepast wordt op fysiek afval, maar wat mij betreft ook voor ons mensen geldt. Niet alleen voor ondernemers, maar zeker ook voor werknemers.
Voedsel voor de baas
In mijn vorige blogs heb ik al verschillende voorbeelden aangehaald van ondernemers die het cradletocradle principe een warm hart toedragen. Bun Holding die voor de bouw van een nieuwe supermarkt gebruikmaakt van beton waarin betongranulaat (met hierin de resten van het gesloopte kantoorpand) verwerkt is en Arizona Chemical die chemische specialiteiten maakt op basis van stoffen die vrijkomen bij de verwerking van dennenbomen tot pulp voor papierfabriek.
Als eigenaar van een IT-detacheringsbureau maken wij geen producten, maar kennen we mensen als geen ander. Het motto van neomax is 3xblij. Op het moment dat wij een IT-professional detacheren, is de doelstelling dat zowel de professional, als de IT-manager als wij zelf blij zijn met de samenwerking. Klinkt logisch, maar in de praktijk wordt er naar mijn smaak nog veel te weinig volgens deze gedachte gewerkt. Als er geen match is, loopt de samenwerking vroeg of laat uit tot een mislukking. Natuurlijk slecht voor ons bedrijf, maar het kan de IT-professional ook een deuk in het zelfvertrouwen opleveren. Iedereen heeft wel eens bij een bedrijf gewerkt waar hij het niet naar zijn zin had, maar in detachering gaat het om tijdelijke werkverbanden en heb je dus veel verschillende werkgevers in relatief korte tijd.
Stel dat we persoonlijkheden en cultuur links zouden laten liggen bij het selectietraject, dan zou de IT’er keer op keer verkeerd terecht kunnen komen en afgewezen worden, net zolang totdat hij aan zichzelf gaat twijfelen. Zonde! Want dat jouw persoonlijkheid of talent bij de ene werkgever niet tot uiting komt, wil niet zeggen dat je niet de perfecte aanvulling bent voor een andere IT-afdeling. Kortom, je bent geen afval, maar een voedzame maaltijd voor een andere werkgever waar wel een klik is. Zo zou iedere werknemer zichzelf moeten bekijken.
Ondernemen is recyclen
Ook voor ondernemers geldt dat het cradletocradle principe een belangrijke invloed kan hebben op hun succes. Ik gaf al aan dat succesvolle ondernemers in mijn ogen altijd en overal kansen zien. Maar aan iedere kans ligt ook iets ten grondslag. Een website die je bezoekt, maar in jouw ogen niet optimaal werkt. Een sportclub waar je regelmatig komt, maar die eigenlijk niet de gewenste abonnementen biedt. In plaats van je daar bij neer te leggen en te accepteren dat het zo nou eenmaal werkt, kun je het beter beschouwen als voedsel voor een nieuw idee! Want dat iets niet optimaal is, wil natuurlijk niet zeggen dat het dat niet kan worden. Dit geldt ook voor eigen initiatieven die niet direct slagen. Je kunt het opgeven en denken ‘leuk geprobeerd’, maar je kunt ook opnieuw beginnen en het beter doen.
Voor mij is (IT-)detachering een perfect voorbeeld van recycling. Kennis van de professionals blijft niet voorbehouden aan één organisatie, maar wordt gedeeld met verschillende organisaties. Is het project bij het ene bedrijf afgerond dan ben je voedsel voor bedrijf nummer 2. Zeker binnen IT waar veel gesproken wordt over een War for Talent. Door talent te delen blijft de voedselketen intact.
Je kunt me ook volgen op Twitter.com/stephan_bosman
Groet Stephan